Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ ΣΤΗΝ Ε.Ε.

26 Φεβρουαρίου 11

Την ημέρα που πρωτολειτούργησε το μετρό της Αθήνας, χιλιάδες Αθηναίοι είχαν κατακλύσει ασφυκτικά τις αποβάθρες και τους συρμούς. Παρέες και οικογένειες μπαινόβγαιναν στα βαγόνια άλλοι από περιέργεια, άλλοι απλώς γιατί η Αθήνα αποκτούσε μετρό, όπως το Λονδίνο, το Παρίσι ή το Μόναχο! Κάτι αντίστοιχο είχε γίνει την πρώτη ημέρα που άνοιξε για τους επισκέπτες τις πόρτες του το Ελ. Βενιζέλος. Ένα τεράστιο λεφούσι ανθρώπων, που κανείς δεν είχε προβλέψει το μέγεθός του, χάζευε με δέος το καινούργιο απόκτημα της χώρας.

Στη Γερμανία αντίστοιχα λίγους μήνες πριν, με αφορμή τον νέο υπερσύχρονο σιδηροδρομικό σταθμό της Στουτγάρδης, έγιναν διαδηλώσεις με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων πολιτών και έπεσε άγριο ξύλο στις συγκρούσεις με την αστυνομία,! Αν και με οικονομία που ξεπερνά σε μέγεθος τις οικονομίες των περισσότερων ευρωπαϊκών κρατών, οι κάτοικοι της Βάδης Βυτεμβέργης αντέδρασαν έντονα στο κόστος κατασκευής (4,1 δισ. ευρώ) του νέου σταθμού, το οποίο θεώρησαν προκλητικό, σε εποχές λιτότητας.

Είναι δύο παραδείγματα που δείχνουν πόσο διαφορετικοί μπορεί να είναι δύο λαοί και πόσο δύσκολο είναι να μοιραστούν την ίδια οικονομική ομπρέλα. Στις 24 και 25 Μαρτίου, πραγματοποιείται η σύνοδος κορυφής της Ε.Ε. με θέμα την υιοθέτηση ενός Μονίμου Μηχανισμού Διάσωσης για τις χώρες που απειλούνται με χρεοκοπία όπως είναι η Ελλάδα και η Ιρλανδία. Ωστόσο την μεθεπομένη της συνόδου, στις 27 Μαρτίου, οι Γερμανοί έχουν εκλογές στο κρατίδιο της Βάδης Βυτεμβέργης, το προπύργιο των Χριστιανοδημοκρατών.

Το δυσάρεστο είναι πως ακριβώς λόγω του ντόρου με το κόστος του σιδηροδρομικού σταθμού της Στουτγάρδης ( για 1/3 των εκλογέων είναι ο λόγος που θα καθορίσει την ψήφο), η ήττα των Χριστιανοδημοκρατών, για πρώτη φορά από το 1952, είναι πολύ πιθανό ενδεχόμενο. Μάλιστα, σε αντίθεση με τη συντριβή που προηγήθηκε στο Αμβούργο, η ήττα στις εκλογές της Βάτης Βυτεμβέργης, θα έχει αρνητικές επιπτώσεις για την Μέρκελ σε ομοσπονδιακό επίπεδο.

Την ήττα στο Αμβούργο, οι Γερμανοί αναλυτές την αποδίδουν στην Ελλάδα. Η ίδια η Μέρκελ θεωρεί πως αιτία είναι η απροθυμία του εκλογικού σώματος να στηρίξει οποιαδήποτε βοήθεια προς τη χώρα μας. Ως εκ τούτου και δεδομένου ότι ακολουθούν εκλογές και στα υπόλοιπα έξη ομόσπονδα κρατίδια, είναι πλέον αμφίβολο αν η γερμανίδα καγκελάριος θα στηρίξει αποφασιστικά το ευρώ και τη διεύρυνση του ρόλου του Μηχανισμού Διάσωσης.

Στη θεωρία του χάους, υπάρχει το «φαινόμενο της πεταλούδας», ότι δηλαδή ασήμαντες αλλαγές, μπορεί να προκαλέσουν τεράστιες αποκλίσεις στην εξέλιξη των πραγμάτων. Μια πεταλούδα που χτυπάει τα φτερά της στην Κίνα, μπορεί για παράδειγμα να δημιουργήσει έναν τυφώνα στις ΗΠΑ. Εδώ στην Ε.Ε. λοιπόν, η πεταλούδα μπορεί να είναι και ένα τρένο στην αποβάθρα της Στουτγάρδης!

Υπουργοί που έκαναν το γύρο της γης και οι καχύποπτοι πολίτες!

23 Φεβρουαρίου 11

Πολλές φορές στους μικρούς αριθμούς κρύβονται οι μεγάλες αλήθειες. Πόσα καύσιμα, λέτε, απαιτούνται ετησίως για τις μετακινήσεις των υπουργών της κυβέρνησης και κάποιων ακόμη, ολιγάριθμων κρατικών αξιωματούχων; Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, που δόθηκαν αυτές τις μέρες στη δημοσιότητα, για μεν το 2008 απαιτήθηκαν τετρακόσιες είκοσι χιλιάδες λίτρα, για δε το 2009 τριακόσιες ενενήντα χιλιάδες λίτρα! Άραγε, είναι πολλά ή λίγα; Είναι λογικοί αριθμοί ή παράλογοι;

Ας παίξουμε ένα παιγνίδι, χρησιμοποιώντας απλή αριθμητική, προκειμένου να διαπιστώσουμε την αλήθεια. Κατ’ αρχήν, με βάση τη μέση κατανάλωση ενός αυτοκινήτου μεγάλου κυβισμού όπως οι κρατικές λιμουζίνες (1600- 2000 κ.ε.), αντιστοιχούν χοντρικά 10 λίτρα καυσίμου, ανά 100 χιλιόμετρα. Από τους σχετικούς υπολογισμούς, προκύπτουν συνολικά για μεν το 2008, 4.200.000 διανυθέντα χιλιόμετρα, για δε το 2009, 3.900.000 χιλιόμετρα!

Αν τα χιλιόμετρα αυτά σας φαίνονται υπερβολικά πολλά, ασφαλώς και έχετε δίκιο. Δεδομένου ότι η περιφέρεια της γης είναι (μόλις) 40.000 χιλιόμετρα, οι υπουργικές λιμουζίνες έκαναν σε έναν χρόνο, εκατό φορές τον γύρο της γης! Ή αλλιώς, καθημερινά διένυαν περί τα 13.000 χιλιόμετρα, αν συνυπολογίσουμε λίγες μέρες διακοπές και μερικά Σαββατοκύριακα που οι υπουργοί ξεκουράζονταν! Δηλαδή αν η Ελλάδα ήταν λίγο μεγαλύτερη, ή αν δεν είχε μερικές εκατοντάδες νησιά, πόσες φορές άραγε θα έκαναν τον γύρο της γης;

Όμως το 2010, μετά την δραματική επιδείνωση των οικονομικών της χώρας και την επιτακτική ανάγκη εξορθολογισμού των δημόσιων οικονομικών, πόση εξοικονόμηση καυσίμων λέτε πως έγινε στη χρήση των υπουργικών αυτοκινήτων; Τα 390.000 λίτρα του 2009, το 2010 έγιναν μόλις 128.000! Ήτοι μείωση κατά 68%, ή αν προτιμάτε καθημερινά διανύονταν 8.800 λιγότερα χιλιόμετρα! Αντίστοιχα, μειωμένες ήταν και οι δαπάνες για ανταλλακτικά και επισκευές από τα 677.184 ευρώ το 2009 σε 173.600 ευρώ το 2010.

Είναι απορίας άξιο πώς προέκυψε η μείωση, καθώς οι υπουργοί ούτε λιγότεροι είναι, ούτε ασφαλώς χρησιμοποιούν για τις μετακινήσεις τους τα δικά τους Ι.Χ., καθώς ως γνωστόν δεν φημίζονται για το κουβαρνταλίκι τους. Πρόσφατα, διαβάσαμε περιπτώσεις που με υπουργικές αποφάσεις, εισέπρατταν ακόμη και τα πέντε ευρώ του καφέ στο αεροδρόμιο!

Ούτε, βέβαια, σταμάτησαν να μετακινούνται, αφού οι υποχρεώσεις και οι ανάγκες για μετακινήσεις λόγω της κατάστασης, είναι λογικά αυξημένες. Το ότι πλέον μετακινούνται με μικρότερου κυβισμού αυτοκίνητα, επίσης δεν είναι πειστική δικαιολογία, καθώς δεν μπορεί να προκύψει τόσο μεγάλη διαφορά στα καύσιμα, ακόμη και αν κυκλοφορούσαν με Smart.

Οπότε; Δύσκολη η απάντηση. Ο καθένας μπορεί να σκεφτεί τη δική του εκδοχή. Το μόνο σίγουρο είναι πως ζούμε σε ένα παράλογα σπάταλο κράτος, που αν μη τι άλλο σε υποχρεώνει να είσαι μονίμως καχύποπτος για όσα καθημερινά συμβαίνουν. Άλλωστε, είπαμε, στους μικρούς αριθμούς κρύβονται μεγάλες αλήθειες.
δημοσιεύτηκε στο www.aixmi.gr