Για μια ακόμη φορά η χώρα επιχειρεί να διατηρηθεί στη ζωή, σε οριακές καταστάσεις. Με τη διαφορά πως τώρα πολλοί θεωρούν πως δεν θα τα καταφέρουμε και προεξοφλούν τη χρεοκοπία μας. Η αλήθεια είναι πως σε αντίθεση με άλλες οριακές καταστάσεις των τελευταίων μηνών, τώρα πρέπει να παρθούν οι αποφάσεις, να υπογραφούν οι συμφωνίες και να γίνει η εφαρμογή τους σε ασφυκτικά χρονικά περιθώρια.
Μέχρι τις 19 Μαρτίου, μία ημέρα πριν ωριμάσει ένα ομόλογο ύψους 14,4 δισ, πρέπει η χώρα να ανταποκριθεί σε μια πολυσύνθετη διαδικασία, που ξεπερνά τις συνήθεις επιδόσεις και δυνατότητες του Ελληνικού κράτους. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που πολλοί θεωρούν δεδομένη τη χρεοκοπία. Πρόκειται για μια πρωτόγνωρη σε έκταση και κρισιμότητα αλληλουχία γεγονότων, στα οποία αρκεί μια μικρή αστοχία ή χρονοτριβή για να τιναχτούν όλα στον αέρα και η χώρα στις 20 Μαρτίου να χρεοκοπήσει, με άγνωστες συνέπειες.
Ουσιαστικά πρέπει η χώρα να επιτύχει να συμφωνήσει ταυτόχρονα, σε δύο κορυφαίας σημασίας γεγονότα. Τη νέα δανειακή σύμβαση και το κούρεμα του χρέους. Και εδώ αρχίζει η παράδοξη και κρίσιμη αλληλουχία. Αφού συμφωνηθούν οι όροι του PSI, θα πρέπει να εκταμιευτούν προς τη χώρα μας από τα κράτη της ευρωζώνης 60 δισ. Ήτοι 30 δισ που θα δοθούν ως προκαταβολή στους ιδιώτες ομολογιούχους (αφορά το 15% της αξίας των κουρεμένων ομολόγων) και άλλα 30 δισ για την ανακεφαλαιοποίηση των Ελληνικών τραπεζών.
Για να συμβούν όλα αυτά, θα πρέπει πριν να έχει συμφωνηθεί και να έχει επικυρωθεί απ' όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, η νέα δανειακή σύμβαση της χώρας. Δηλαδή με απλά λόγια το PSI δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς να έχει εξασφαλισθεί η νέα δανειακή σύμβαση, αλλά και νέα δανειακή σύμβαση δεν μπορεί να συναφθεί, όπως ξεκαθάρισε η τρόικα, χωρίς πριν να έχει συμφωνηθεί με κάθε λεπτομέρεια το PSI! Το ένα είναι προϋπόθεση για το άλλο και τανάπαλιν!
Όμως για να υλοποιηθούν όλα τα προαναφερόμενα, πρέπει πριν να έχει εγκριθεί από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, με την συναίνεση και των τριών κομμάτων που απαρτίζουν την κυβέρνηση, μια σειρά δύσκολων οικονομικών μέτρων και μεταρρυθμίσεων, που με τη μορφή τελεσίγραφου απαιτεί η τρόικα! Λεπτομέρεια... Μοιάζει οξύμωρο, αλλά για τους περισσότερους αναλυτές των διεθνών ΜΜΕ, είναι το πιο δύσκολο σημείο της διαδικασίας!
Όλα αυτά θα δοκιμάσουν για μια ακόμη φορά τα όρια και τις αντοχές και του κράτους και της κοινωνίας. Κανένας δεν εγγυάται την θετική κατάληξη. Οι στιγμές που ζούμε είναι πρωτόγνωρες, καθώς ταξιδεύουμε σε αχαρτογράφητα νερά. Ζώντας από ορόσημο σε ορόσημο, έχει θολώσει η ελπίδα, το κουράγιο λιγοστεύει και οι αντοχές εξαντλούνται. Όμως όταν βρίσκεσαι μεταξύ ζωής και θανάτου, οφείλεις να προσπαθείς για τη ζωή. Ο θάνατος δεν έλυσε κανένα πρόβλημα. Παρόλα αυτά, τριγύρω μας υπάρχουν πολλοί προφήτες, που μας προτρέπουν να αυτοκτονήσουμε, επιλέγοντας τον θάνατο ως την καλύτερη λύση...
σωστα ο θανατος δεν ελυσε κανενα προβλημα για αυτον που εφυγε... μηπως ομως βοηθησε αυτους που εμειναν...
ΑπάντησηΔιαγραφή