20 Φεβρουαρίου 2012
Η ληστεία στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας, δεν μπορεί και δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός. Δεν είναι ασύνδετη με την εικόνα που παρουσιάζει τελευταία η χώρα. Με την αδυναμία του κράτους να επιβάλει τους αυτονόητους κανόνες και να προσφέρει τις απαραίτητες εγγυήσεις και πρόνοιες προς την κοινωνία, τους πολίτες και, τον ίδιο του τον εαυτό.
Ζώντας την καθημερινότητα οι περισσότεροι, σιγά σιγά συνηθίζουμε, χωρίς να έχουμε αντίληψη του μεγέθους των αλλαγών που συντελούνται κάθε μέρα που περνάει. Είναι όπως ακριβώς συμβαίνει όταν κοιτάζουμε το πρόσωπό μας στον καθρέπτη. Συνήθως συμφιλιωνόμαστε με την καινούργια μας εικόνα, καθώς αυτή επέρχεται σταδιακά και ας αφήνει το πέρασμα του χρόνου τα σημάδια του έντονα. Συνήθως δεν τα βλέπουμε εμείς, τα βλέπουν όμως οι άλλοι επάνω μας!
Όταν κάτι αλλάζει σταδιακά, όταν το ζεις καθημερινά, μήνα με τον μήνα το συνηθίζεις, το θεωρείς υποχρεωτική συνθήκη! Έτσι και εμείς, δεν έχουμε καταλάβει ακόμη πόσο αλλάζει και πόσο ακόμη θα αλλάξει η ζωή μας από τη σταδιακή κατάρρευση του κράτους. Από την εντεινόμενη αποσάθρωση των δομών που στηρίζουν τις λειτουργίες της κρατικής μηχανής και παρέχουν τις απαιτούμενες υπηρεσίες προς την κοινωνία.
Ακούγεται σκληρό, ίσως αποκαρδιωτικό, μπορεί να τρομάζει, αλλά είναι η νέα πραγματικότητα που για την ώρα, μοιραία, είναι πίσω από τη βιτρίνα καθώς προέχουν άλλα προβλήματα. Όπως το PSI, τα σκληρά μέτρα, η δανειακή σύμβαση, οι πολιτικές διεργασίες, οι απαξιωτικές και προσβλητικές αναφορές για την χώρα μας κλπ. Η ληστεία στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας, ήταν ένα επεισόδιο που μας ταρακούνησε, γιατί είχε ισχυρό συμβολισμό. Το θράσος και η περιφρόνηση των κακοποιών, αυτή τη φορά έφτασαν στην ψυχή μας και μας πόνεσε.
Μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε πόσο άλλαξαν όλα. Καθημερινά συμβαίνουν περιστατικά που περνούν στα ψιλά των εφημερίδων, ή άλλες φορές (λόγω της ρουτίνας) δεν αναφέρονται καν. Κάποιοι εγκληματίες απειλούν εν ψυχρώ με τα καλάζνικοφ και δεν διστάζουν να σκοτώσουν, είτε για να αδειάσουν τα ταμεία της τράπεζας, είτε για να ληστέψουν κάποια οικογένεια, είτε για να εκτελέσουν ένα συμβόλαιο θανάτου.
Και αλλοίμονο σε όποιον τους αντισταθεί! Αυτή τη φορά ήταν το μουσείο της Ολυμπίας, αύριο σίγουρα θα είναι κάτι άλλο. Ως εκ τούτου ήταν τουλάχιστον αφελή τα περί έλλειψης αρχαιοφυλάκων. Καλώς να υπάρχουν αρχαιοφύλακες για να υπάρχει επίβλεψη των επισκεπτών του μουσείου, αλλά όχι για ένοπλες συμπλοκές!
Η Δημόσια Τάξη, όπως και η παροχή υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας, υποβαθμίζονται δραματικά, καθώς συνθλίβονται από την ανέχεια της Πολιτείας. Τα λεγόμενα υποσυστήματα του κράτους, αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν στις ανάγκες, καθώς από φέτος η αγωνία είναι αν θα υπάρχουν χρήματα για μισθούς και συντάξεις. Εδώ που φτάσαμε, δυστυχώς όλα τα άλλα είναι ψιλά γράμματα!
Η ληστεία στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας, δεν μπορεί και δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός. Δεν είναι ασύνδετη με την εικόνα που παρουσιάζει τελευταία η χώρα. Με την αδυναμία του κράτους να επιβάλει τους αυτονόητους κανόνες και να προσφέρει τις απαραίτητες εγγυήσεις και πρόνοιες προς την κοινωνία, τους πολίτες και, τον ίδιο του τον εαυτό.
Ζώντας την καθημερινότητα οι περισσότεροι, σιγά σιγά συνηθίζουμε, χωρίς να έχουμε αντίληψη του μεγέθους των αλλαγών που συντελούνται κάθε μέρα που περνάει. Είναι όπως ακριβώς συμβαίνει όταν κοιτάζουμε το πρόσωπό μας στον καθρέπτη. Συνήθως συμφιλιωνόμαστε με την καινούργια μας εικόνα, καθώς αυτή επέρχεται σταδιακά και ας αφήνει το πέρασμα του χρόνου τα σημάδια του έντονα. Συνήθως δεν τα βλέπουμε εμείς, τα βλέπουν όμως οι άλλοι επάνω μας!
Όταν κάτι αλλάζει σταδιακά, όταν το ζεις καθημερινά, μήνα με τον μήνα το συνηθίζεις, το θεωρείς υποχρεωτική συνθήκη! Έτσι και εμείς, δεν έχουμε καταλάβει ακόμη πόσο αλλάζει και πόσο ακόμη θα αλλάξει η ζωή μας από τη σταδιακή κατάρρευση του κράτους. Από την εντεινόμενη αποσάθρωση των δομών που στηρίζουν τις λειτουργίες της κρατικής μηχανής και παρέχουν τις απαιτούμενες υπηρεσίες προς την κοινωνία.
Ακούγεται σκληρό, ίσως αποκαρδιωτικό, μπορεί να τρομάζει, αλλά είναι η νέα πραγματικότητα που για την ώρα, μοιραία, είναι πίσω από τη βιτρίνα καθώς προέχουν άλλα προβλήματα. Όπως το PSI, τα σκληρά μέτρα, η δανειακή σύμβαση, οι πολιτικές διεργασίες, οι απαξιωτικές και προσβλητικές αναφορές για την χώρα μας κλπ. Η ληστεία στον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας, ήταν ένα επεισόδιο που μας ταρακούνησε, γιατί είχε ισχυρό συμβολισμό. Το θράσος και η περιφρόνηση των κακοποιών, αυτή τη φορά έφτασαν στην ψυχή μας και μας πόνεσε.
Μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε πόσο άλλαξαν όλα. Καθημερινά συμβαίνουν περιστατικά που περνούν στα ψιλά των εφημερίδων, ή άλλες φορές (λόγω της ρουτίνας) δεν αναφέρονται καν. Κάποιοι εγκληματίες απειλούν εν ψυχρώ με τα καλάζνικοφ και δεν διστάζουν να σκοτώσουν, είτε για να αδειάσουν τα ταμεία της τράπεζας, είτε για να ληστέψουν κάποια οικογένεια, είτε για να εκτελέσουν ένα συμβόλαιο θανάτου.
Και αλλοίμονο σε όποιον τους αντισταθεί! Αυτή τη φορά ήταν το μουσείο της Ολυμπίας, αύριο σίγουρα θα είναι κάτι άλλο. Ως εκ τούτου ήταν τουλάχιστον αφελή τα περί έλλειψης αρχαιοφυλάκων. Καλώς να υπάρχουν αρχαιοφύλακες για να υπάρχει επίβλεψη των επισκεπτών του μουσείου, αλλά όχι για ένοπλες συμπλοκές!
Η Δημόσια Τάξη, όπως και η παροχή υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας, υποβαθμίζονται δραματικά, καθώς συνθλίβονται από την ανέχεια της Πολιτείας. Τα λεγόμενα υποσυστήματα του κράτους, αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν στις ανάγκες, καθώς από φέτος η αγωνία είναι αν θα υπάρχουν χρήματα για μισθούς και συντάξεις. Εδώ που φτάσαμε, δυστυχώς όλα τα άλλα είναι ψιλά γράμματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου