Πόσο καλύτερο μπορεί να είναι το 2018;

Αραγε θα είναι καλύτερη αυτή η χρονιά από τις προηγούμενες; Μια πρώτη εύκολη απάντηση είναι πως λογικά πρέπει να είναι καλύτερη. Γιατί το οικονομικό περιβάλλον στην Ευρώπη έχει βελτιωθεί αισθητά και γιατί όταν βρίσκεσαι στον πάτο του βαρελιού, όπως εμείς, ακόμη και η υποψία για κάτι καλύτερο σε αναθαρρύνει περισσότερο από το κανονικό.

Η ατζέντα του 2018 θεωρητικά έχει θετικό πρόσημο. Ωστόσο, αν κάποιος δει προσεκτικά όσα είναι μπροστά, μάλλον δεν θα πρέπει να είναι υπέρμετρα αισιόδοξος. Ξεκινώντας από το γεγονός ότι η κυβέρνηση θα κάνει κάθε δυνατή (και αδύνατη) προσπάθεια να κρατηθεί στην εξουσία. Ακροβατώντας ακόμη μία χρονιά σε τεντωμένο σκοινί, με ό,τι αυτό σημαίνει για τη χώρα.

ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ, ΤΩΡΑ ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ

Το 2014 είχε δοθεί στη δημοσιότητα η προγραμματική διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ήταν ήδη ορατές οι εθνικές εκλογές. Στην πολυσέλιδη διακήρυξη υπήρχαν όλες οι γνωστές εξαγγελίες, για τα μνημόνια, την τρόικα, το χρέος, τις ιδιωτικοποιήσεις, τους φόρους, τους αντεργατικούς νόμους κ.ο.κ. Εννοείται πως απ' όλα αυτά δεν τηρήθηκε τίποτα, εκτός από μία εξαγγελία. Την πολιτική ανοικτών συνόρων στο Αιγαίο, ώστε να περνούν ελεύθερα στη χώρα μας όσοι το επιθυμούσαν, χωρίς διακρίσεις και κατόπιν να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς τις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης.

Εγραφε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ: «Κατάργηση των πολιτικών αποτροπής, που οδηγούν σε μαζικούς πνιγμούς μεταναστών στη Μεσόγειο, και των μεσαιωνικών κέντρων κράτησης μεταναστών. Οι μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές δεν μπορούν να αναχαιτιστούν με βίαια μέτρα. Υποστηρίζουμε μία πολιτική ένταξης των μεταναστών στις ευρωπαϊκές κοινωνίες».